دیدگاه روانشناسان دررابطه با رشد کودک

برای سفارش تبلیغات کلیک کنید
برای سفارش تبلیغات کلیک کنید
برای سفارش تبلیغات کلیک کنید

آرشیو

آمار

آمار مطالب آمار مطالب
کل مطالب : 139
کل نظرات : 0
آمار کاربران آمار کاربران
افراد آنلاین : 1
تعداد اعضا : 0
آمار بازدیدآمار بازدید
بازدید امروز : 5
بازدید دیروز : 5
ورودی امروز گوگل : 0
ورودی گوگل دیروز : 0
آي پي امروز : 2
آي پي ديروز : 4
بازدید هفته : 29
بازدید ماه : 282
بازدید سال : 1,553
بازدید کلی : 10,116
اطلاعات شما اطلاعات شما
آی پی : 18.218.234.83
مرورگر : Safari 5.1
سیستم عامل :
امروز : پنجشنبه 20 اردیبهشت 1403

ورود کاربران


رمز عبور را فراموش کردم ؟

عضويت سريع

نام کاربری :
رمز عبور :
تکرار رمز :
موبایل :
ایمیل :
نام اصلی :
کد امنیتی :
 
کد امنیتی
 
بارگزاری مجدد

مقاله‌ی حاضر پس از بررسی اجمالی برخی نظریه‌های موجود درباره‌ی رشد زبان کودک، ازجمله نظریه‌های رفتارگرا، فطری نگر و نقش نگر، بهطور اخص دیدگاه ویگوتسکی درباره‌ی رشد زبان و تفکر و ارتباط آن‌ها با یکدیگر را، مورد مطالعه قرار داده است.
بررسی دو مفهوم عمده‌ی نظریه‌ی وی، یعنی منطقه‌ی مجاور شد و میانجی گری، روشن کرده است که این دو مفهوم در روند آموزشی فلسفه برای کودکان سودمند است.
این مقاله، هم خوانی نظریه‌ی ویگوتسکی با مبانی فلسفه برای کودکان، مسیله‌ی آموزش کودکان، نقش آموزش در بهبود روندهای فکری کودکان و نقش اجتماعی زبان در پیشبرد تفکر کودکان را، از جنبه‌های گوناگون مورد بحث قرار داده است.
به‏نظر نویسنده، بررسی نظریات ویگوتسکی درک درستی از ضرورت آموزشی فلسفه به کودکان به دست می‌دهد و پایه‌های علمی آموزش فلسفه به کودکان و تطابق روش‌های آموزش آن با نظریه‌های علمی را روشن می‌سازد.
از طرف دیگر، نوزاد انسان با کمترین توانایی‏‌ها و امکانات( نظیر بازتابها) به دنیا می‌آید و به مراقبت زیاد و شدیدی نسبت به سایر موجودات نیاز دارد( برای مثال در نظر بگیرید که چگونه گوساله گاو پس از به دنیا آمدن روی پای خود می‌ایستد، ولی نوزاد انسان حتی نمی‌تواند سر خود را راست نگه دارد ). ابن مراقبت توسط پدر و مادر در وهله اول و توسط اطرافیان و جامعه در وهله دوم اعمال می‌شود، ولی این مراقبت بدون آگاهی، دانش و آموزش شیوه‏‌‌های فرزند پروری صحیح امکان ندارد و اهمیت روان شناسی کودک نیز از این دو موضوع( زمان طولانی رشد کودکی و شیوه‏‌‌های صحیح فرزند پروری) ناشی می‌شود.
در واقع انسان حدود ١۸ سال اول زندگی خود را در حال رشد و تکامل در ابعاد مختلف است و این زمان طولانی و با‌ اهمیتی در زندگی انسان است.
از طرف دیگر، نوزاد انسان با کمترین توانایی‌ها و امکانات( نظیر بازتابها) به دنیا می‌آید و به مراقبت زیاد و شدیدی نسبت به سایر موجودات نیاز دارد( برای مثال در نظر بگیرید که چگونه گوساله گاو پس از به دنیا آمدن روی پای خود می‌ایستد، ولی نوزاد انسان حتی نمی‌تواند سر خود را راست نگه دارد ). ابن مراقبت توسط پدر و مادر در وهله اول و توسط اطرافیان و جامعه در وهله دوم اعمال می‌شود، ولی این مراقبت بدون آگاهی، دانش و آموزش شیوه‌های فرزند‌پروری صحیح امکان ندارد و اهمیت روان شناسی کودک نیز از این دو موضوع( زمان طولانی رشد کودکی و شیوه‌های صحیح فرزند‌پروری) ناشی می‌شود.

منبع : دیدگاه روانشناسان دررابطه با رشد کودک

نویسنده:

تاریخ: چهارشنبه 26 تیر 1398 ساعت: 10:45

نظرات(0)

تعداد بازديد : 52

به این پست رای دهید:

بخش نظرات این مطلب


کد امنیتی رفرش